Opis

Thomas W. Dunlay
WILKI NIEBIESKICH ŻOŁNIERZY
Indiańscy zwiadowcy i pomocnicy w armii Stanów Zjednoczonych w latach 1865-1890
przeł. Bartosz Hlebowicz

Po zakończeniu wojny secesyjnej głównymi zadaniami armii Stanów Zjednoczonych były walka, podbój i trzymanie w ryzach Indian mieszkających na zachód od Missisipi. Wykonując tę misję, żołnierze napotykali różne trudności, niektóre charakterystyczne tylko dla pogranicza, inne zaś będące po prostu zwielokrotnieniem problemów typowych dla bardziej konwencjonalnych wojen. Jednym ze sposobów rozwiązywania problemów było odwołanie się do praktyki od wieków stosowanej przez armie europejskie w Ameryce Północnej: zatrudnianie Indian jako zwiadowców i pomocników do walki z innymi Indianami. Z czasem rola indiańskich sojuszników, zarówno zwiadowców, jak i wojowników, nabrała zdecydowanie większego znaczenia.

Nasuwają się dwa podstawowe pytania. Po pierwsze, dlaczego wojsko amerykańskie musiało polegać na Indianach w realizacji swych zadań i jak ci sojusznicy zaspokajali potrzeby armii? Po drugie, dlaczego Indianie decydowali się służyć tym, którzy usiłowali ich podbić i odebrać im ziemię?

Spis rozdziałów

1 Indiańscy sojusznicy – długa historia
2 Amatorzy górą – skutki wojny secesyjnej
3 Regulacja
4 Postawy wojskowych wobec indiańskich zwiadowców
5 Rola zwiadowców w walkach z Indianami
6 „Myśleć jak Indianie”: biali przywódcy i indiańscy zwiadowcy
7 Renegaci, patrioci i pragmatycy
8 Inni dobrzy Indianie: konflikty wewnątrz plemion
9 Pauniskie wilki
10 „Jeszcze groźniejsi Indianie”: Apacze w roli zwiadowców
11 Na ścieżce białego człowieka
12 Wnioski

THOMAS W. DUNLAY (1944–2003) był historykiem. Oprócz niniejszej książki napisał także biografię Kita Carsona Kit Carson and the Indians (2000). Był współredaktorem dzienników członków słynnej wyprawy Lewisa i Clarka The Journals of the Lewis and Clark Expedition (1983–2001).

Biblioteka „Tawacinu” nr 42, Wielichowo 2014, ISBN 978-83-62490-13-4, format 145×205, stron 284, ilustracje, mapy, indeks